متعادلِ خمیده

یکی ایستاده بود، یکی خمیده، یکی خوابیده.

شکارچی، ایستاده را به گلوله بست.

خوابیده به ایستاده گفت: «بخواب یه دنده! می­ بینی که شکارچی با خوابیده­ ها کاری نداره!»

خمیده گفت: «با خمیده­ ها هم کاری نداره. نه نیاز به اون همه شُل بازی است که بخوابی، نه نیاز به این همه قُد بازی که سیخ بایستی. مثل من خمیده و متعادل باشین!»

خوابیده هر چه داشت خرج شکم و بالش زیر سرش کرد و به خواب رفت.

خمیده همه را صرف دیده شدن کُرنش خود کرد. درد کرنش او را سست و بی حال کرده بود.

ایستاده از ضرب گلوله ها هر لحظه هشیارتر و بیدارتر می شد!

شکارچی از هیچ کدام دست برنمی داشت. دو تا از نوچه هایش را فرستاد سراغ خمیده و خوابیده. یکی افتاد روی شکار خوابیده، یکی هم سوار شکار خمیده شد.

ایستاده عرق شکارچی را درآورده بود!

 

رحیم مخدومی

8/7/92